افکار یک توسعه دهنده نرم افزار
اسمم میلاد فلاحی هست و علاقه خیلی زیادی به محصولات open source مثل لینوکس دارم. رشته تحصیلیم فناوری اطلاعات گرایش اینترنت و شبکه های گسترده هستش و در دانشگاه های .. مازندران - شمال - شهید بهشتی و فرهنگ و هنر تحصیل کردم . من در اواسط دهه هشتاد به صورت آماتور وارد دنیای بازی سازی شدم ابتدا با game maker و بعد با unity اما خیلی زود مسیرم رو تغییر دادم به برنامه نویسی همیشه معتقدم که یک توسعه دهنده وقتی می تونه همه چیو درک کنه و بفهمه پشت کد های primitive چه اتفاقاتی می افته که با یک زبان سطح پایین کار کنه مثل c . من با objective c شروع کردم و بعد سی و سی پلاس پلاس رو در حد آماتور یاد گرفتم . و بعد با جاوا آشنا شدم و خیلی متفاوت بود با زبان هایی که قبلا کار کرده بودم درواقع جاوا خیلی جذاب تر بود واسم و ادامه ش دادم.. از نظر من جاوا در شی گرایی انعطاف پذیر ترین و بهترین زبان برنامه نویسیه و کاتلی ندر آینده دنیای برنامه نویسی رو درگرگون خواهد کرد چرا که معتقدم باهوش ترین برنامه نویس های دنیا دور هم جمع شدن و این زبان رو به وجود آوردن. همچنین علاقه خیلی زیادی به تاریخ و علوم سیاسی دارم و معتقدم که همه باید بدونن که گذشته کشورشون چجوری بوده و مدام از خودشون بپرسن که ما به کدام سمت داریم می ریم و اگه جامعه مون از هر لحاظی رو به افوله فرار نکنیم و بمونیم مثل رنسانس اروپا جامعه مون رو اصلاح بکنیم چرا که هیچ کسی بجر خود ما در افولی جامعه مون روی کرسی اتهام نیست و مقصر خود ما ها هستیم و نباید خودمون رو تبرئه کنیم .
میلاد فلاحی
چجوری یه برنامه نویس سمی بشیم؟
1-کتاب کلین کد رو بخونید و بعدش برید به کد عالم و آدم گیر بدید که عمو باب جونم گفته کدت به درد نمی خوره و تمیز نیست. حتی می تونید یه نسخه فیزیکی (حتما انگلیسی باشه) از کتاب رو بخرید و دائم همراهتون باشه که ملت بدونن شما چقدر تمیزید. کسی هم بهتون چیزی گفت با همون کتاب بکوبید تو سرش
2- لینوکس نصب کنید و 4 تا دستورش رو یاد بگیرید و از فرداش کلا هر کسی با ویندوز کار می کنه رو آدم حساب نکنید فقط شما هستید که خفنید
3-وقتی یه تازه کار ازتون سوال می کنه توهم بزنید و فکر کنید دیگه وقتشه که برید سکان تیم آمازون و نت فلیکس رو به دست بگیرید و هدایتشون کنید و از جهل و نادانی درشون بیارید. شما تو ایران دارید تلف می شید
4-وقتی یه باگ یا اشکال توی کد کسی می بینید جوری جار بزنید و لهش کنید که تا سالها یادش بمونه. جز این چجوری ممکنه یاد بگیره آخه؟
5-عمیقا به این باور داشته باشید که فقط استایل کدنویسی شما درسته. هر کسی هم چیز دیگه بگه قطعا خره
6-اگر دیدید کسی تمام دیزاین پترن های گنگ آف فور رو توی برنامش استفاده نکرده همونجا مانیتور رو تو سرش خورد کنید. این همه زحمت کشیدن کتاب نوشتن که ما استفاده کنیم از همش دیگه
7-اگر کسی تعداد کامیت های گیت هابش از شما کمتره حتما از شما برنامه نویس بدتریه. این رو حتما به روش بیارید
8-دائم با برچسب جونیور زدن روی افراد خوردشون کنید و کمبودهای علمیشون رو به روشون بیارید. شما خودتون هیچوقت جونیور نبودید. اولش توی شکم مادرتون بودید یهو شدید سینیور
9-سر اینکه زبان برنامه نویسی مورد علاقه شما بهترین زبانه با بقیه دعوا کنید و فحش بدید. مخصوصا فحشای آبدار
10-جوری پیچیده کد بنویسید که حس نابغه بودن بهتون دست بده. اذیت شدن همکاراتون و برنامه نویس های بعد از شما هم اصلا نباید اهمیتی داشته باشه. همین که افتخار همکاری با شما رو داشتن کافیه
تبریک می گم. شما الان مایه ننگ جامعه برنامه نویسان هستید