چجوری یه برنامه نویس سمی بشیم؟

1-کتاب کلین کد رو بخونید و بعدش برید به کد عالم و آدم گیر بدید که عمو باب جونم گفته کدت به درد نمی خوره و تمیز نیست. حتی می تونید یه نسخه فیزیکی (حتما انگلیسی باشه) از کتاب رو بخرید و دائم همراهتون باشه که ملت بدونن شما چقدر تمیزید. کسی هم بهتون چیزی گفت با همون کتاب بکوبید تو سرش

2- لینوکس نصب کنید و 4 تا دستورش رو یاد بگیرید و از فرداش کلا هر کسی با ویندوز کار می کنه رو آدم حساب نکنید فقط شما هستید که خفنید

3-وقتی یه تازه کار ازتون سوال می کنه توهم بزنید و فکر کنید دیگه وقتشه که برید سکان تیم آمازون و نت فلیکس رو به دست بگیرید و هدایتشون کنید و از جهل و نادانی درشون بیارید. شما تو ایران دارید تلف می شید

4-وقتی یه باگ یا اشکال توی کد کسی می بینید جوری جار بزنید و لهش کنید که تا سالها یادش بمونه. جز این چجوری ممکنه یاد بگیره آخه؟

5-عمیقا به این باور داشته باشید که فقط استایل کدنویسی شما درسته. هر کسی هم چیز دیگه بگه قطعا خره

6-اگر دیدید کسی تمام دیزاین پترن های گنگ آف فور رو توی برنامش استفاده نکرده همونجا مانیتور رو تو سرش خورد کنید. این همه زحمت کشیدن کتاب نوشتن که ما استفاده کنیم از همش دیگه

7-اگر کسی تعداد کامیت های گیت هابش از شما کمتره حتما از شما برنامه نویس بدتریه. این رو حتما به روش بیارید

8-دائم با برچسب جونیور زدن روی افراد خوردشون کنید و کمبودهای علمیشون رو به روشون بیارید. شما خودتون هیچوقت جونیور نبودید. اولش توی شکم مادرتون بودید یهو شدید سینیور

9-سر اینکه زبان برنامه نویسی مورد علاقه شما بهترین زبانه با بقیه دعوا کنید و فحش بدید. مخصوصا فحشای آبدار

10-جوری پیچیده کد بنویسید که حس نابغه بودن بهتون دست بده. اذیت شدن همکاراتون و برنامه نویس های بعد از شما هم اصلا نباید اهمیتی داشته باشه. همین که افتخار همکاری با شما رو داشتن کافیه

تبریک می گم. شما الان مایه ننگ جامعه برنامه نویسان هستید